ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Η σημερινή μας γιορτή έχει διπλό σκοπό: Από τη μια να τιμήσουμε τη σημαία μας και από την άλλη να αναπολήσουμε το έπος του ’40.
Είναι αλήθεια πως η σημαία μας πρωτοστατεί σε όλες μας τις εθνικές γιορτές. Κι αυτή είναι η ελάχιστη τιμή που της οφείλουμε.
Η σημαία μας δεν είναι απλώς ένα κομμάτι ύφασμα. Είναι υλοποιημένη και ενσαρκωμένη η ίδια η Ελλάδα, είναι το σύμβολο του έθνους μας. Πήρε τη σημερινή της μορφή μετά από απόφαση της Α’ εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου το 1822. Και τα χρώματά της δεν είναι βέβαια τυχαία. Είναι τα χρώματα του ελληνισμού. Το γαλάζιο, το χρώμα της θάλασσας και του καθαρού ουρανού , χρώμα ζωής και ελπίδας. Συμπλήρωμά του το λευκό της γνώσης, του θείου φωτός, του φωτός του ελληνισμού. Τα 2 αυτά χρώματα δένονται στο σχήμα του σταυρού, το σύμβολο της χριστιανικής μας πίστης. Έτσι τελικά συνταιριάζονται πάνω στο εθνικό μας λάβαρο, το χριστιανικό ιδεώδες με το πνεύμα του ελληνισμού.
Από την άλλη, τιμούμε σήμερα την ανδρεία, την περηφάνια και τη φιλοπατρία του ελληνικού έθνους.
Τιμούμε όσους ηρωικά αντιστάθηκαν στο ολοκληρωτισμό και πέτυχαν την πρώτη σημαντική νίκη, όταν η Ευρώπη αιματοβαμμένη ζούσε την τραγωδία ενός μεγάλου πολέμου και στέναζε κάτω από τη μπότα της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας.
Τιμούμε το περήφανο « ΟΧΙ», που αντέταξε ο Ελληνικός λαός, ορθώνοντας το ανάστημα, και γράφοντας το έπος του 40.
Ένα ΟΧΙ που δεν αφήνει ασυγκίνητο κανέναν ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο, όπου γης αλλά μας συνεπαίρνει, γιατί ανέδειξε και αναδεικνύει το ήθος και την αρετή ενός περήφανου λαού, να αντισταθεί στον ολοκληρωτισμό, επιδεικνύοντας απαράμιλλη αντοχή. Ο πόλεμος του 40 διήρκησε 4 ολόκληρα χρόνια (1941-44) Η Εθνική αντίσταση, ανάγκασε τους κατακτητές να διατηρήσουν πολύ στρατό στην Ελλάδα και τους αποδυνάμωσε σε άλλα μέτωπα. Αυτό συνέβαλε ουσιαστικά στη συμμαχική νίκη εναντίον των δυνάμεων του Άξονα και οδήγησε τελικά και στην απελευθέρωση της Ελλάδας, στις 12 Οκτωβρίου 1944.
Επιχειρούμε ένα αναβάπτισμα στο πνεύμα του ηρωισμού και της θυσίας των αγωνιστών του 40, όχι για να επαναπαυτούμε στις δάφνες του παρελθόντος, αλλά για να μετουσιώσουμε τις δικές τους αξίες, σε σύγχρονες δράσεις και αντιστάσεις ενάντια σε όσα μας ενοχλούν, ή μας μειώνουν ως Έθνος, ως λαό, ως ανθρώπους και ως πολίτες.
Η σημερινή Ελλάδα ταλανίζεται ακολουθώντας το δικό της κακοτράχαλο δρόμο, υπό το βάρος των αλυσιδωτών επιπτώσεων της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, της κρίσης πολιτικής και της κρίσης αξιών.
Βλέπουμε επιπρόσθετα δυστυχώς, στο σημερινό μακρόκοσμο και στο μικρόκοσμο μας, την αγωνιστικότητα να ευνουχίζεται. Τον κοινωνικό ιστό να διαβρώνεται. Την αλαζονεία της όποιας εξουσίας, να τυφλώνει. Την ευμάρεια, το νεοπλουτισμό, τις προσωπικές ατζέντες, τη χαλάρωση ηθών και αξιών να αποπροσανατολίζουν.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται ενώπιον όλων μας, είναι αν όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, μπορούμε να μεταφέρουμε εκείνο το μεγάλο και ηρωικό ΟΧΙ στην καθημερινότητα μας. Αν μπορούμε να το μετουσιώσουμε σε πραγματικό βίωμα και τρόπο ζωής.
Το σημερινό αφιέρωμα στο έπος του 40, ας ισχυροποιήσει την πίστη και την ελπίδα μας , να ξαναγεννηθούμε μέσα από τις στάχτες μας και να ξαναβρούμε το σθένος και την αγωνιστικότητα να παλεύουμε μαζί για τα ωραία και τα μεγάλα. Για να παλέψουμε για το κοινό καλό και τη σωτηρία του ελληνικού Έθνους. Ας ξυπνήσουμε όλοι μας επιτέλους, τον ωραίο Έλληνα, που κρύβουμε μέσα μας . Ζήτω η αθάνατη ελληνική ψυχή ! Ζήτω το έπος του 40!
Τσέτσιλα Ευγενία ΠΕ87.02
